روته مولر 69 ساله که سابقه حضور در کادر فنی تیم ملی آلمان، ایران و چند باشگاه بوندس لیگایی را دارد هدایت تیم ملی فوتبال افغانستان را تا پایان جام ملت های آسیا برعهده گرفته است.
روته مولر در این باره گفت: "این یک تجربه جدید و جالب است. "
این مربی آلمانی باید تیمش را برای مسابقات چلنج کاپ آسیا که با حضور 8 تیم در مالدیو برگزار می شود آماده کند. قهرمان این مسابقات جواز حضور در جام ملت های آسیا را دریافت می کند.
عزیزان ورزش دوست کشور می دانند تیم ملی فوتبال افغانستان در سپتامبر 2013 توانست برای اولین بار قهرمان جنوب آسیا شود، جوانان این تیم توانستند در فینال تیم فوتبال هندوستان را با نتیجه دو بر صفر شکست دهد و به جام قهرمانی دست یابد.
هرچند تیم ملی فوتبال افغانستان تاکنون در هیچ یک از مسابقات جام جهانی فوتبال حضور نداشته است اما این امید وجود دارد که با حضور این مربی آلمانی بهتر شود.
البته بخش ورزشی کشور به همان اندازه که در مسابقات جهانی و منطقه ای دست آوردهای خوبی داشته است، مورد انتقاد نیز بوده است زیرا مسوولان دولت کرزی می توانستند بیشتر از اینها برای ورزش افغانستان سرمایه گذاری نمایند. ولی با این وجود همچنان بسیاری از ورزشکاران کشور با امکانات محدود با تمرین به ادامه ورزش می پردازند، و در مسابقات منطقه ای و جهانی افتخارهای خوبی کسب می کنند.
از سوی دیگر وقتی که مسوولین از جمله جناب کرزی یا معاونین ایشان پولی را برای ورزش در اختیار مسوولان مربوطه قرار دادند، محل مصرف آن را نیز مشخص می ساختند که این خلاف ضوابط بود زیرا این ابتکار مدیر است که چه چیزهایی در اولویت قرار دارد تا همان کار را انجام بدهد.
همچنین قرار بود شورای عالی ورزش کشور تحت نظر شخص رییس جمهور و یا معاونین ایجاد شود که هدف از ایجاد این شورا این است که دیگر مسوولان ذیربطی که با کمیته ملی ورزش سر و کار دارند، عضویت این شورا را داشته باشند. یعنی اگر کمیته ملی ورزش مشکلی در وزارت خارجه داشت، پیش از پیش این مشکل را با تفاهم حل نماید. اگر ورزشکاران ما مشکلی با وزارت معارف داشتند، باید این مشکل را حل نمایند.
لذا ایجاد این شورا می تواند یک همکار خوب برای ورزش باشد و هم برخی نارسایی های که موجود است در حل آن اقدام نماید و هم خوبی هایی که وجود دارد، تشویق بکند. ولی متاسفانه هنوز این طرح عملی نشده است.
خلاصه مطلب اینکه ساختار ورزشی کشور ما از نگاه قوانین و چیزهایی که امروز در دنیا معمول است با آن معیار ها آماده نیست. ما همان تشکیلاتی را داریم که از گذشته ها به شکل کلاسیکش تا به حال ادامه داشته است. هیچ نوع کاری برای رشد تشکیلات ورزشی تا حال صورت نگرفته است.
بسیاری از مردم میهن ما دوستدار ورزش هستند و با وجود قابلیتهای و استعدادهای سرشاری که در کشور وجود دارد مطمئنا می شود با یک برنامه ریزی صحیح و عملکرد دلسوزانه، ورزش افغانستان را به سطحی رساند که اصلا کسی تصورش را هم نکند.
مقامات بلند رتبه دولتی ما باید بدانند که وقتی که با کسی وارد میدان مبارزه می شوند، تنها مبارزه سیاسی نیست، مبارزه تنها با سلاح صورت نمی گیرد و در عرصه های مختلف صورت می گیرد. مبارزه به خاطر اصلاحات در اداره و مکتب، صنف است و این جا هم یک محل مبارزه به خاطر اصلاحات ورزش کشور است.
لذا خدمت به ورزش افغانستان و بهاء دادن به ورزشکاران هم یکی از اولویتهای بازسازی کشور است که باید در دولت آینده توجه بیشتری به آن داده شود.
